ยุคสมัยทางประวัติศาสตร์สากล

ยุคสมัยทางประวัติศาสตร์สากล

ยุคหรือสมัยเป็นคำที่ใช้บอกช่วงเวลาของเหตุการณ์ เพื่อกำหนดขอบเขตของเวลาที่มีความหมายและเป็นที่เข้าใจร่วมกันได้ง่ายขึ้นและสื่อสารกันได้อย่างถูกต้องตรงกัน นักวิชาการทางด้านโบราณคดีและประวัติศาสตร์นิยมกำหนดพัฒนาการทางประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติออกเป็น 2 ยุค คือ สมัยก่อนประวัติศาสตร์กับสมัยประวัติศาสตร์

  prehistory

    history

สมัยก่อนประวัติศาสตร์ (Pre-historical Period)

สมัยก่อนประวัติศาสตร์ คือ ช่วงเวลาที่มนุษย์ยังไม่มีตัวอักษรจดบันทึกเรื่องราวของสังคม นักโบราณคดีเป็นผู้ศึกษาเรื่องราวของสมัยก่อนประวัติศาสตร์เป็นหลักโดยศึกษาจากซากพิมพ์ดึกดำบรรพ์หรือพิมพ์หิน โบราณสถาน โบราณวัตถุ โครงกระดูก สิ่งของเครื่องใช้ ภาพวาดตามผนังหรือบนสิ่งของต่างๆ เป็นต้น โดยสมัยก่อนประวัติศาสตร์มีการแบ่งเป็นยุคย่อย คือ ยุคหินกับยุคโลหะ ทั้งนี้ยุคหินยังมีการแบ่งออกเป็นยุคหินเก่า ยุคหินกลาง และ ยุคหินใหม่ ส่วนยุคโลหะก็มีการแบ่งเป็นยุคสำริดกับยุคเหล็ก

ยุคประวัติศาสตร์ ( history period )
 เป็นสมัยที่มนุษย์รู้จักคิดตัวอักษรขึ้น และจารึกเป็นลายลักษณ์อักษรจารึกลงบน แผ่นหิน ดินเหนียว อิฐ หรือเขียนลงบนแผ่นผ้า ยุคประวัติ ศาสตร์ยังแบ่งย่อยออกเป็น 4 ยุค เพื่อประโยชน์ในการบันทึกประวัติศาสตร์ ดังนี้คือ
        ยุคโบราณ (Ancient Ages) เริ่มตั้งแต่มนุษย์ตั้งถิ่นฐานเป็นหลักแหล่ง เป็น ประเทศชาติ มีอักษรใช้ มีอารยธรรม โดยเริ่มจากกลุ่มแม่น้ำไนล์ ไทกริส-ยูเฟรติส ฮวงโห สินธุ กรีซ เป็นแหล่ง กำเนิด ของอารยธรรมสำคัญ ๆ และสิ้นสุดลงเมื่ออาณาจักรโรมันล่มสลายเพราะถูกชาวติวตัน ทำลาย ล้างเมื่อปี ค.ศ. 476
        ยุคกลาง (Middle Ages) หรือยุคมืด (Dark Ages) ยุโรปตกอยู่ภายใต้การปกครอง ของเผ่า ต่าง ๆ ศิลปวิทยาการที่เคยเจริญรุ่งเรืองหยุดชะงักลง จนถึงปี ค.ศ. 1453
        ยุคสมัยใหม่ เริ่มต้นเมื่อมียุโรปฟื้นตัวจากการถูกครอบงำและเริ่มฟื้นฟูศิลปะวัฒนธรรม ของกรีก-โรมัน มีการสำรวจดินแดนและน่านน้ำใหม่ และโคลัมบัสค้นพบอเมริกาใน ค.ศ.1492 ไปจนถึง สงครามโลกครั้งที่ 1
        ยุคปัจจุบัน เริ่มต้นหลังสงครามโลกครั้งที่ 1 ยุติลง (ค.ศ.1918) มาจนถึงปัจจุบัน ซึ่งมีวิกฤต การณ์และเหตุการณ์ทางด้านเศรษฐกิจ สังคม การเมือง เกิดขึ้นมากมาย